Maatregelen op lange termijn

Als werkgever kan je een aantal maatregelen toepassen die je toelaten om je werkkrachten optimaal in te zetten en tegelijk je loonkost beperkt te houden. Denk maar aan de systemen van kleine en grote flexibiliteit, het inschakelen van tijdelijke werknemers en het aanpassen van je arbeidsvoorwaarden.

Doelgroepverminderingen

Kleine en grote flexibiliteit

De arbeidswetgeving voorziet twee manieren om vaste medewerkers slimmer in te zetten tijdens piek- en dalperiodes: kleine flexibiliteit en grote flexibiliteit. Dankzij die systemen kunnen je medewerkers meer uren presteren op drukke dagen en minder uren op dalmomenten.

Kleine flexibiliteit

Het systeem van kleine flexibiliteit laat je toe om een eenmalige piek- of dalperiode op te vangen. In dit systeem mogen je werknemers:

  • Maximaal twee uur per dag langer of minder lang werken dan voorzien in hun contract, met een maximum van negen uur per dag.
  • Maximaal vijf uur op weekbasis meer of minder werken dan voorzien, met een maximale werkweek van 45 uur.

Het systeem van kleine flexibiliteit moet in je arbeidsreglement vermeld zijn. Bovendien moet je je medewerkers een week op voorhand op de hoogte brengen van het voor hen voorziene uurrooster.

Hou er rekening mee dat je op jaarbasis gemiddeld wel nog altijd de wekelijkse arbeidsduur moet respecteren. Als je je medewerkers nu tewerkstelt in een daluurrooster, dan zal je dat later dit jaar moeten compenseren door hen in een piekuurrooster in te delen.

Grote flexibiliteit

Voor structurele piekperiodes kan je een beroep doen op het systeem van grote flexibiliteit. Ook dat systeem kent een aantal voorwaarden.

  • Je mag afwijken van de regels rond nacht- en zondagsarbeid, werk op feestdagen en de beperking op de arbeidsduur.
  • De werkdag mag uitdeinen tot maximaal 12 uur.
  • Je moet het systeem van grote flexibiliteit opnemen in je arbeidsreglement of een cao. Let op, de invoering van een nieuwe arbeidsregeling kan enkel gebeuren via een bijzondere procedure.
  • Je werknemers behouden de keuze om al dan niet in te stappen in het systeem. Dat betekent dat je een flexibele werkindeling niet kan verplichten aan werknemers die al in dienst zijn.

Aanpassingen van je arbeidsvoorwaarden

Een andere structurele oplossing om te besparen op je loonkosten, is het aanpassen van je arbeidsvoorwaarden. Die aanpassing heeft geen impact op het aantal uur dat je medewerkers aan de slag zijn, maar wel op je verloningsbeleid.

Je kan er bijvoorbeeld voor opteren om een deel van het brutoloon van je werknemers om te zetten in een fiscaal voordeligere vorm van verlonen. Hierdoor houden je medewerkers netto meer over en kan jij tegelijk besparen op je loonkosten. Voorbeelden daarvan zijn een bedrijfsfiets, maaltijdcheques, ecocheques, loonbonus, gsm …   Uiteraard moet je hierbij rekening houden dat de wettelijke en sectorale CAO-verplichtingen steeds nageleefd worden. Belangrijk om weten is dat je zo’n aanpassing aan je arbeidsvoorwaarden niet zomaar mag toepassen. Je werknemers moeten ermee akkoord gaan.

Samenwerken met zelfstandigen

Heeft je organisatie nood aan een bepaalde expertise die ze nu ontbreekt? Dan kan het misschien een oplossing zijn om (tijdelijk) een zelfstandige in te schakelen. Vooral IT’ers, commerciële profielen en copywriters werken vaak op freelance basis voor verschillende ondernemingen.  

Een samenwerking met een zelfstandige heeft voor jou heel wat voordelen:

  • Een freelancer is goedkoper dan een vaste medewerker. Als werkgever betaal je enkel voor de geleverde arbeid en hoef je dus geen sociale lasten, verlof … te  betalen.
  • Je kan een freelancer aannemen per opdracht en beslist zelf wanneer de samenwerking stopt. Een fulltime contract is dus niet nodig.
  • Doordat freelancers voor meerdere klanten werken, brengen ze heel wat ervaring met zich mee. Dat kan jouw organisatie alleen maar ten goede komen.

Wens je graag meer informatie over het inschakelen van een freelancer? Lees dan zeker ons blogbericht over de voor-en nadelen van het beroep doen op een freelancer.

Let op voor schijnzelfstandigheid

Schijnzelfstandigheid is een vorm van sociale fraude die zwaar bestraft wordt. Bij het inschakelen van een werkkracht op zelfstandige basis moet je dan ook rekening houden met een aantal zaken om schijnzelfstandigheid te voorkomen. Zo moet de zelfstandige vrij zijn om zijn eigen werktijd te organiseren, heeft hij zelf de keuze over welke opdrachten hij aanneemt en welke niet en moet hij volledig onafhankelijk kunnen werken. Dat laatste houdt in dat jij als werkgever geen hiërarchische controle op hem mag uitoefenen zoals je bij je eigen medewerkers doet.

Tijdelijke werkkrachten

Krijgt jouw onderneming regelmatig te maken met piekperiodes? Heb je er al aan gedacht om die op te vangen met tijdelijke werkkrachten? Je schakelt ze in wanneer het jou uitkomt en bovendien besparen zij jou heel wat geld.

De meest voorkomende types van tijdelijke tewerkstelling zijn:

  • Jobstudenten
  • Flexi-jobs voor de horeca- en retailsector
  • Gelegenheidsmedewerkers of extra’s voor de horeca, land- of tuinbouwsector

Let op: je mag geen tijdelijke werkkrachten aanwerven als je vaste medewerkers nog op tijdelijke werkloosheid staan.

Nood aan advies of begeleiding bij het invoeren van deze maatregelen? Jouw klantenadviseur staat je bij!

Neem contact op