Tarieven openbaar vervoer verhogen

Tussenkomst in verplaatsingskosten

Voor werkgevers die tussenkomen in de verplaatsingskosten (van en naar het werk) van hun medewerkers, betekent de stijging niet altijd een kostenverhoging. Veel is afhankelijk van de sector waar werkgevers onder vallen, en de specifieke regels die er uitgewerkt zijn.

Om na te gaan of de prijsstijging bij de NMBS ook voor jou gevolgen heeft, kijk je dus best even de regels na die voor jouw sector van toepassing zijn.

Sectoren onder de regeling ‘NAR-cao nr. 19 octies’

De Nationale Arbeidsraad (NAR) sloot in 2019 een nieuwe cao af die de minimale forfaitaire werkgeverstussenkomst verhoogde van gemiddeld 64,7% naar gemiddeld 70% van de kostprijs van het gebruikte openbaar vervoer. Die vastgelegde werkgeverstussenkomst wordt niet aangepast en blijft ook in 2023 hetzelfde.

Voor werkgevers die onder die sectoren vallen en de forfaitaire tussenkomst hanteren, heeft de tariefstijging bij de NMBS dus geen gevolg. De prijsstijging wordt wél doorgerekend naar hun werknemers. Zij zullen een hogere, persoonlijke bijdrage moeten betalen.

Uitzonderingen

Niet alle werkgevers passen de forfaitaire tussenkomst uit de NAR-cao toe. Sommige sectoren werkten via een eigen cao een ander systeem uit. Zo kan de werkgeverstussenkomst worden berekend volgens een percentage van de treintarieven of kan er een verplichte derdebetalersregeling gelden waarbij de werkgever 80% van de werkelijke prijs van de treinkaart ten laste neemt.

De werkgevers uit deze sectoren moeten, als gevolg van de prijsstijging bij de NMBS, een hogere tussenkomst betalen voor werknemers die hun woon-werkverkeer met de trein afleggen.

Daarnaast werkten bepaalde sectoren ook een eigen tabel uit, waarin de verplicht te gebruiken bedragen voor het treinvervoer zijn opgenomen. Vaak zijn die bedragen verbonden met de afgelegde afstand. Afhankelijk van de sector, worden de tabellen al dan niet regelmatig aangepast.