Nieuwe productnormen voor draagbare en vervoerbare CO2-meters

Enkel voor draagbare en verplaatsbare CO2-meters

In het verleden voerden de gewesten al specifieke wetgeving in voor CO2-meters die in ventilatiesystemen zijn ingebouwd. Die meters vallen niet onder de nieuwe regelgeving. Het Koninklijk Besluit is enkel van toepassing op draagbare en verplaatsbare CO2-meters. Let wel: ook voor sensoren of meters die in een ventilatiesysteem zijn ingebouwd, zijn een correcte kalibratie en regelmatig onderhoud essentieel. 

Waarom CO2 meten? 

Zonder al te technisch te worden, kunnen we zeggen dat CO2 of koolstofdioxide een gas is dat in de atmosfeer voorkomt en ontstaat tijdens een verbrandingsproces. De CO2-concentratie in de buitenlucht ligt momenteel rond de 420 ppm (parts per million). In de uitgeademde lucht van mensen is de concentratie veel hoger (+/- 38 000 ppm). Dat betekent dat de CO2-concentratie een goede graadmeter is om na te gaan of een ruimte voldoende geventileerd wordt. Een gebrek aan ventilatie zorgt voor een opeenhoping van schadelijke stoffen en pathogenen in een ruimte.

Wat als de CO2-concentratie te hoog wordt? 

Meten is weten én laat toe de gepaste maatregelen te nemen zodra de CO2-concentratie te hoog oploopt. Zo kan je:   

• de technische dienst alarmeren, omdat dit kan wijzen op een storing in het ventilatiesysteem, indien zo’n systeem aanwezig is;  
• ramen en deuren openen;  
• de bezetting in de ruimte beperken. 

Wat zijn de (minimale) productnormen? 

Om kopers van een draagbare of verplaatsbare CO2-meter de garantie te geven dat het toestel goed werkt, legt een nieuw KB enkele minimale eisen vast:   
 

• De CO2-meter moet effectief de CO2 meten. Sommige (goedkopere) toestellen meten de hoeveelheid volatiele organische componenten in de lucht en schatten op basis daarvan de CO2-concentratie. Dit is niet langer toegestaan. De meest gebruikte techniek is een meting via niet-dispersieve infrarood, maar andere technieken zijn niet uitgesloten.   
• De meters moeten een meetbereik hebben van 0 tot minstens 2000 ppm.   
• De meters moeten een autokalibratie hebben of gekalibreerd kunnen worden volgens de instructies van de fabrikant.   
• De nauwkeurigheid moet conform de norm NBN EN 50543:2011 zijn. Deze norm vereist een nauwkeurigheid van 10% van de afgelezen waarde of 5% van het bereik. Dit betekent bij een getoonde waarde van 900 ppm en een bereik tot 2000 ppm, dat de effectieve waarde kan variëren tussen 800 en 1000 ppm. Er zijn op de markt CO2-meters die nog nauwkeuriger zijn, maar die zijn doorgaans iets duurder.  
• Er moet een technische handleiding bij de CO2-meters meegeleverd worden.   
   

Voordat een fabrikant een CO2-meter op de markt kan brengen, moet het toestel gecontroleerd worden door een geaccrediteerd labo. Het toezicht gebeurt door de FOD Volksgezondheid.